Aparat słuchowy zauszny wyposażony jest we wkładkę douszną, najczęściej dopasowaną indywidualnie do kanału słuchowego użytkownika. Wkładka z aparatem połączona jest cienką rurką, przez którą wzmocniony przez aparat dźwięk kierowany jest do ucha. Wkładka wykonana jest z tworzywa sztucznego i nie ma wbudowanych żadnych elementów elektronicznych. Dlatego łatwo utrzymać ją w czystości.
Podstawową zasadą powinno być oczyszczanie wkładki bezpośrednio po wyjęciu z ucha. Można w tym celu użyć zwykłej, suchej chusteczki higienicznej, ale lepiej wykorzystać specjalne, nasączone preparatem zmywającym ściereczki jednorazowe – np. OHO-ekspres lub HADEO. Środki te dostępne są również w pojemnikach z końcówkami rozpylającymi lub szczoteczkami.
Większość wkładek oprócz rurki przenoszącej dźwięk ma dodatkowe otwory wentylacyjne. Ich zatkanie powoduje wzrost wilgotności w uchu i głośniku aparatu, pogorszenie dźwięku, a szczególnie odbioru własnego głosu. Do czyszczenia otworów wentylacyjnych służą specjalne, giętkie wyciorki.
Ponieważ wkładki można odłączać od aparatów słuchowych, systematycznie co kilka dni mależy je dokładnie myć stosując preparaty rozpuszczające zanieczyszczenia – np. HADEO MIX, CEDIS, OHO-20.
Są to środki w postaci koncentratu, proszku lub tabletek, które rozpuszcza się w odpowiedniej ilości wody i w uzyskanym roztworze zanurza wkładkę na kilka godzin. Po wyjęciu, wypłukaniu w bieżącej wodzie,osuszeniu i wydmuchaniu resztek wilgoci przy użyciu specjalnej gruszki gumowej wkładka jest idealnie czysta i można ją założyć do aparatu. Cienkie dźwiękowody stosowane coraz częściej we wkładkach otwartych można udrożnić stosując długie, cienkie i elastyczne pręciki dostępne u protetyka słuchu.
Rurka dźwiękowodu stopniowo twardnieje, dlatego trzeba ją wymieniać systematycznie co dwa – trzy miesiące. Dopuszczenie do całkowitego stwardnienia rurki może uniemożliwić zdjęcie wkładki z aparatu, a w skrajnym przypadku uszkodzenie końcówki, na którą wkładka jest założona.
Stosowane są dwa systemy montowania rurek we wkładkach. Jeden polega na wklejeniu wgiętego w kształcie litery „U” dźwiękowodu. Jest to rozwiązanie ładniejsze, ale wymiana jest możliwa tylko przez fachowca. Druga możliwość to zamontowanie we wkładce łącznika w kształcie kolanka, na który nasadza się prosty odcinek rurki. Zaletą jest możliwość wymiany dźwiękowodu przez użytkownika aparatu.
Zdarza się, że w miejscu zagięcia rurki pojawiają się kropelki wilgoci, które mogą uniemożliwić przepływ dźwięku. Jeżeli takie zjawisko wystąpi, należy odłączyć wkładkę od aparatu i gruszką gumową usunąć kropelki. Można również rozważyć wspólnie z protetykiem słuchu możliwość powiększenia otworu wentylacyjnego.
Akcesoria do czyszczenia